...

چهارسال قبل، وقتی کاندیدای محبوبمان با ٢٤ میلیون رای رییس جمهور شد،

سخت طالب آن بودیم که شادی کنیم.

 دوست داشتیم به خیابان بیاییم و خستگی یک انتخابات داغ و پر تنش را از تن به در کنیم.

اما وقتی به خیابان آمدیم، جز آتش و دود و اعتراض چیزی ندیدیم.

شیشه خیابانها را شکستید و به مردم و نظام تهمت زدید و همه قواعد سیاسی و

 انسانی را زیرپا گذاشتید و ما "فقط" نظاره می کردیم.

آمدیم برای شادی دلهای دوستانمان "بوق" بزنیم؛ اما دیدیم که بوق زدن به نماد اعتراض تبدیل شد.

شادی رای آوردن کاندیدای محبوبمان را به زهر تبدیل کردید و در جلوی چشم ما،

 رای ما را "دروغ" خواندید...

این خاطرات در ذهنم رژه می روند وقتی می بینم شما را که حالا،

با شور و شعف وصف ناشدنی ، به خیابانها آمده اید. شاد هستید و بوق و سوت و کف می زنید.

ما فرصت شادی کردن را از شما نمی گیریم. این پیروزی گوارای وجودتان باد...

 

بغضم می گیرد وقتی یاد چهارسال قبل و مظلومیت رهبر و نظام میفتم.

حسرت آن روزها و شادی نکرده ی خود را نمی خورم؛ اما نمی توانم آه نکشم.

          ما آه می کشیم اما شما خوشحال باشید... 

 

+ از وبلاگ علم سیاه

++ به یاد شهید غلامحسین کبیری که در ایام فتنه (25 خرداد) به شهادت رسید...

+++ تهران چه حال و هوایی داشت دیشب...به قول معروف رقاص خانه ای(+) بود برای خودش.

چه خوش  گقت شهید آوینی که:"در جمهوری اسلامی ایران همه آزادند الا بچه حزب اللهی ها !"

کسانی که سران فتنه 88 بودند وبی حرمتی عاشورا را آفریدند،حال عکسهایشان(+) همچون قهرمانان همه جا به چشم میخورد.چه زود همه چیز فراموش شد...

ندای این عمار امام را از یاد نبریم...

اللهم عجل لولیک الفرج

مثل نماز اول وقـــت...

«اینکه من‌ ‌اولِ وقت را برای رأی دادن انتخاب می‌کنم، به خاطر این است که کار درست و نیک را باید هر چه زودتر انجام بدهیم؛ مثل ‌عبادات، مثل‌ ‌نمازِ‌ ‌اولِ وقت.»
 ۱۳۸۵/۰۹/۲۴

هر زمان مبارزه شکلی پیدا می کند

و در تمامی شکلهایش ما حاضریم

تو باز هم ناامید می شوی

ما انقلابمان را خائن نمی شویم

 

یا قاضی الحاجات

 اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ قَلیلاً مِنْ کَثیرٍ…
 

 وَهُوَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسیرٌ

(دعای افتتاح)

....